Prawo nakłada na rodziców obowiązek zapewniania dziecku środków utrzymania, aż do momentu, kiedy będzie ono w stanie samodzielnie się utrzymać. Obowiązek ten ciąży na rodzicach od momentu narodzin dziecka, aż do czasu, kiedy się ono usamodzielni.

Często zdarza się, że rodzice mylnie utożsamiają pełnoletniość dziecka z jego samodzielnością. Jednak kodeks rodziny i opiekuńczy nie wskazuje żadnego konkretnego wieku do jakiego należy na dziecko płacić alimenty. W sytuacji, kiedy dziecko jest już pełnoletnie, jednak nadal kontynuuje naukę, bądź nie jest w stanie się samodzielnie się utrzymać na rodzicach nadal spoczywa obowiązek alimentacyjny.

Ustanie obowiązku alimentacyjnego

Jednak jeśli  dziecko jest już pełnoletnie, a zaniedbuje naukę i nie podejmuje działań w kierunku znalezienia pracy to obowiązek utrzymania ustaje.  W przypadku, kiedy dziecko jest niepełnosprawne, bądź chore i nie jest się w stanie się usamodzielnić obowiązek ten nie wygasa nigdy.

Obowiązek alimentacyjny nie ustaje nawet w określonych przypadkach miedzy innymi w sytuacjach:

• Zawarcia przez dziecko związku małżeńskiego, jeśli dziecko nie jest w stanie się samodzielnie utrzymać. Jednak w takiej sytuacji zmienia się kolejność obowiązku alimentacyjnego w pierwszej kolejności obowiązek alimentacyjny ciąży na współmałżonku, dopiero w następnej kolejności przechodzi on na rodziców.
• W przypadku jeśli dziecko jest pełnoletnie, a nie ma możliwości samodzielnego utrzymania się wskutek niezdolności do pracy lub chociażby narkomani lub alkoholizmu.
• W sytuacji, kiedy dziecko jest już pełnoletnie i przygotowane do wykonywania zawodu jednak nie jest w stanie się samodzielnie się utrzymać na skutek nie znalezienia pracy, jednak w takim przypadku dziecko musi wykazać, że znajduje się w niedostatku.

Zwolnienie z alimentów

Rodzice mogą zostać  zwolnieni z obowiązku alimentacyjnego w kilku przypadkach m.in. gdy dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów utrzymania i wychowania dziecka, gdy dziecko może zaspokoić swoje uzasadnione  potrzeby z innych źródeł między innymi  z pobieranej renty rodzinnej, z dochodów uzyskiwanych z majątku rodzeństwa jeśli razem się wychowują, ze stypendium, z uzyskanych zarobków, w takim stopniu w jakim powinno pomagać w pokrywaniu kosztów utrzymania rodziny jeśli mieszka z rodzicami.

Jeżeli rodzice dziecka żyją oddzielnie, a są zobowiązani do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka, każde z rodziców u którego dziecko przebywa, ma prawo wystąpić do sądu z pozwem o alimenty na rzecz małoletniego.

Wysokość alimentów

Wysokość alimentów jest uzależniona od kilku czynników są to: usprawiedliwione potrzeby dziecka, możliwości zarobkowe i majątkowe dziecka, zakres świadczonych starań w kwestii utrzymania i wychowania dziecka przez rodziców zobowiązanych do alimentacji. Usprawiedliwione potrzeby to takie, które  mają mu zapewnić normalne warunki życia  i rozwoju, czyli miedzy innymi zapewnienie warunków mieszkaniowych, pomocy naukowych, odzieży, wyżywienia.

Możliwości zarobkowe osoby, na której ciąży obowiązek alimentacyjny to nie tylko dochody, jakie dana osoba osiąga, ale także takie, które mógłby osiągnąć przy dołożeniu należytej staranności, przy posiadanych kwalifikacjach. Starania rodziców w kwestii wychowania i utrzymania dziecka będą się odnosić nie tylko do sfery materialnej. W inny sposób będzie oceniany obowiązek alimentacyjny rodzica, który bierze czynny udział w życiu dziecka, w stosunku do  takiego, który  nie angażuje się w wychowania dziecka.