Prawa i obowiązki pracodawcy w kontekście ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych kształtują się odpowiednio do praw i obowiązków pracownika zawartych w tym akcie prawnym.

Podstawa przedmiotowa ma zastosowanie do zakażeń i choroby zakaźnej wywołanej wirusem SARS-CoV-2 zwanej da-lej „COVID-19.” W zakresie nieuregulowanym w tej ustawie zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

Praca zdalna

W ustawie o COVID-19 wskazano, że pracodawca ma możliwość polecić pracownikowi wykonywanie przez czas oznaczony pracy określonej w umowie o pracę poza miejscem jej stałego wykonywania czyli wykonywania pracy zdalnej.

Zasiłek opiekuńczy

Ponadto pracodawca może spotkać się z sytuacją gdzie w przypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły do których uczęszcza dziecko pracownika, z powodu COVID-19, pracownik będzie musiał podjąć się sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem nabywając prawo do zasiłku opiekuńczego (dodatkowego zasiłku opiekuńczego) i w związku z tym pracodawca będzie mieć obowiązek zwolnić pracownika od wykonywania pracy.

Czynniki zapobiegawcze

Należy także podnieść, że Główny Inspektor Sanitarny lub działający z jego upoważnienia państwowy wojewódzki inspektor sanitarny może wydawać pracodawcom decyzje nakładające obowiązek: podjęcia określonych czynności zapobiegawczych lub kontrolnych oraz żądać od nich informacji w tym zakresie, dystrybucji: – produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych – w stosunku do hurtowni farmaceutycznych, – środków ochrony osobistej – w stosunku do producentów, dystrybutorów lub importerów, współdziałania z innymi organami administracji publicznej oraz organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej – w przypadku kierowania decyzji do podmiotów innych niż te organy a także zalecenia i wytyczne określające sposób postępowania w trakcie realizacji zadań – w przypadku stanu zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii albo w razie niebezpieczeństwa szerzenia się zakażenia lub choroby zakaźnej, które może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego, w szczególności wystąpienia choroby szczególnie niebezpiecznej lub wysoce zakaźnej, o których mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

Obowiązkowy urlop

Co więcej jeżeli wobec pracownika pracodawcy zostanie wydana decyzja, o której mowa w art. 47 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, tj. o skierowaniu do pracy przy zwalczaniu epidemii pracodawca będzie obowiązany udzielić urlopu bezpłatnego na czas określony w decyzji o skierowaniu do pracy. Podnieść należy, że pracodawca okres urlopu bezpłatnego będzie obowiązany zaliczyć do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze u niego. Przez czas trwania obowiązku pracy z pracownikiem skierowanym do pracy przy zwalczaniu epidemii nie może być rozwiązany dotychczasowy stosunek pracy ani nie może być dokonane wypowiedzenie umowy o pracę chyba, że istnieje podstawa do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika albo w przypadku zmiany lub uchylenia decyzji o skierowaniu do pracy. Podstawa prawna: art. 3, art. 4, art. 17 ustawy o COVID-19, art. 47 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.